NOWA PUBLIKACJA PT. TOŻSAMOŚĆ W POSTSOCJALISTYCZNEJ PRZESTRZENI PUBLICZNEJ. ARCHITEKTURA MIEJSKA W KIJOWIE, MOSKWIE, BERLINIE I WARSZAWIE

Nakładem prestiżowego wydawnictwa Routledge ukazała się nowa książka pt. „Identity in Post-Socialist Public Space. Urban Architecture in Kiev, Moscow, Berlin, and Warsaw” (Tożsamość w postsocjalistycznej przestrzeni publicznej. Architektura miejska w Kijowie, Moskwie, Berlinie i Warszawie), autorstwa profesorów Bohdana Cherkesa oraz Józefa Hernika z Katedry Gospodarki Przestrzennej i Architektury Krajobrazu (Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji).

Właściwości przestrzeni publicznych śródmieść miast, zwłaszcza miast stołecznych, odzwierciedlają zmiany warunków i czynników politycznych, społecznych oraz gospodarczych, które w nich zachodzą, są one także zmaterializowanym wyrazem długiego historycznego rozwoju kraju. Historia pokazuje, że długi okres kształtowania przestrzeni publicznej śródmieść jest ściśle związany ze zmianami ideowymi i politycznymi w społeczeństwie.  W związku z powyższym istnieje pilna potrzeba rozwoju i doskonalenia teorii urbanistyki i architektury z uwzględnieniem nowej wiedzy na temat wzorców rozwoju miast oraz ich elementów strukturalnych.

Do tej pory we współczesnej teorii urbanistyki nie prowadzono badań, zawierających systemową analizę procesu poszukiwania tożsamości w architekturze miast jako ważnego czynnika ich rozwoju. Nie ustalono więc, czy doskonalenie teorii i metodologii urbanistyki jest możliwe w przypadku ujawnienia wzorców kształtowania i postrzegania przestrzeni publicznych śródmieść jako elementów strukturalnych miast historycznych i jako wyraz tożsamości narodowej.

Przeprowadzone badania, których wyniki zamieszczono w monografii, miały na celu:

1.    Sformułowanie współczesnych interpretacji dla pojęć „tożsamości” i „tożsamości narodowej” w różnych dziedzinach nauki, określenie ich elementów składowych, funkcji oraz charakterystykę tożsamości narodowej w kontekście historycznym;
2.    Przedstawienie wzajemnego powiązania między pojęciem „tożsamości” a działalnością urbanistyczną i architektoniczną;
3.    Znalezienie analogii i różnic w interpretacji przejawów tożsamości narodowej w urbanistyce krajów o różnych doświadczeniach historycznych i różnej kulturze narodowej  na podstawie konkretnych przykładów architektury przestrzeni publicznych śródmieść  Kijowa, Moskwy i Berlina;
4.    Określenie etapów transformacji historycznych przestrzeni publicznych oraz kierunków ich organizacji przestrzennej w strukturze miast stołecznych w okresach rządów autorytarnych i demokratycznych;
5.    Wyłonienie mechanizmów wzajemnych oddziaływań między tożsamością, urbanistyką a architekturą, opracowanie macierzy tożsamości oraz funkcji przestrzeni publicznej śródmieścia, opracowanie propozycji metody ich definiowania, analizy i projektowania.

Książka może być przydatna dla urbanistów, architektów, specjalistów w dziedzinie gospodarki przestrzennej, historyków sztuki, politologów, nauczycieli akademickich prowadzących kursy dotyczące tematów teorii i historii miast, podstaw urbanistyki i architektury, planowania miast i przestrzeni publicznych.

Link do monografii